Hoe kom je erachter waar een gootsteen lekkage zich bevindt?

Je pakt iets uit het gootsteenkastje en het is nat, het kastje zelf ruikt ondertussen muf. Het is duidelijk: er is een lekkage. Het meest voor de handliggend is dat dit van de afvoer komt, hoewel dit niet altijd het geval hoeft te zijn. Wat kun je zelf doen om de lekkage te achterhalen en op te lossen, en wanneer is het tijd om een lekdetectiebedrijf in te schakelen? 

Stapsgewijze aanpak om de oorzaak van de lekkage vast te stellen

1. Droog de ruimte volledig

Begin altijd met het volledig drogen van de binnenkant van het gootsteenkastje. Gebruik keukenpapier of een doek om al het aanwezige water weg te nemen. Zo kun je nieuwe lekkages beter observeren. Je kunt eventueel een keukenrol of krant op de bodem leggen; deze toont snel nieuwe vochtplekken en helpt je lokaliseren waar het druppelt of lekt.

2. Inspecteer de kraanaansluitingen en flexibele leidingen

Controleer eerst de toevoerleidingen naar de kraan (meestal flexibele slangen). Deze kunnen gaan lekken bij de koppelingen met de kraan of de muur. Voel met je hand of er druppels op de moeren of slangen zitten. Let ook op roest, kalkafzetting of oxidatie bij de aansluitingen – dit zijn tekenen van langdurige lekkage. Let op: een kraan hoeft niet zelf te lekken om toch voor lekkage te zorgen. De verbindingen eronder kunnen net zo goed lekken, ook als de kraan zelf goed werkt.

3. Controleer de sifon en afvoerleidingen

De sifon (zwanenhals onder de wasbak) is een veelvoorkomende lekkagebron. Kijk of de kunststof schroefverbindingen goed vastzitten. Soms verdroogt een rubberring of is een aansluiting scheef geplaatst. Vul de wasbak met water, trek de stop eruit en kijk goed of de sifon of de afvoer begint te lekken. Let ook op lekkage uit de muur waar de afvoerbuis in verdwijnt; daar kan een lekkende verbinding zitten.

4. Controleer de wasbak en kraan op bovengrondse lekkage

Soms komt lekkage indirect van boven. Kijk of er water langs de onderzijde van de kraanvoet lekt (bijvoorbeeld als de kraan zelf intern lekt). Of als er water over de rand van de wasbak loopt door een slechte kitrand of lekkende voeg, zeker bij een verzonken spoelbak in een aanrechtblad. Dergelijke lekkage is vaak druppelvormig en lastig te zien, maar laat wel een nat spoor achter.

5. Let op condensvorming en andere bronnen

Soms lijkt het alsof er een lekkage is, maar is het condens. Bijvoorbeeld in een koudwatertoevoerleiding die veel condens aantrekt bij hoge luchtvochtigheid. De condens kan dan op de bodem van het kastje druppelen. Ook kan het zijn dat de vaatwasser of wasmachine (indien aangesloten) een lekke slang heeft en water via de muur of vloer naar het gootsteenkastje loopt. Kijk goed of het echt uit het kastje komt of er naartoe loopt.

6. Herhaal observatie over langere tijd

Soms is het lek niet direct zichtbaar. Plaats droog materiaal op de bodem (zoals keukenpapier of een droogdoek) en controleer na een paar uur opnieuw. Als het vochtig is geworden, probeer dan exact de plek te vinden waar het nat begint te worden. Dit kan richting geven over of het van boven, van achter de kastwand of van onder de afvoer komt.

Wanneer schakel je een lekdetectiebedrijf in?

Een lekdetectiebedrijf is gespecialiseerd in het opsporen van verborgen lekkages, zonder hak- en breekwerk. Overweeg dit als aan één of meer van de volgende voorwaarden wordt voldaan:

• Je hebt meerdere inspecties gedaan en kunt het lek niet lokaliseren.

• Het lek is wel zichtbaar (natte plekken of druppels), maar je weet niet waar het vandaan komt.

• Er is sprake van blijvende schade zoals schimmelvorming, houtrot, zwelling van het kastje of waterschade aan de vloer of muren.

• Je vermoedt dat het lek ergens anders vandaan komt (bijv. in de muur, vloer, tussenverdieping of vanaf een aangesloten apparaat), maar je kunt dit niet aantonen.

• De verzekering vergoedt de kosten van lekdetectie (wat vaak het geval is bij opstalverzekeringen).

Een lekdetectiebedrijf gebruikt apparatuur zoals infraroodcamera’s, ultrasoonmeters, traceergas of vochtmeters. Hiermee kunnen ze precies bepalen waar het probleem zich bevindt, zelfs als het lek onzichtbaar is voor het blote oog.